چکیده: 

پژوهش حاضر با هدف شناسایی راهکارهایی برای توانمندسازی تعاونیهای طیور در استان همدان به شیوه تحقیقات پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری تحقیق 54 نفر از اعضای هیأت مدیره تعاونیهای طیور بودند. پرسشنامه مهمترین ابزار جمع آوری اطلاعات در تحقیق حاضر بود که روایی آن توسط متخصصان فن مورد تأیید قرار گرفت و برای بررسی پایایی آن نیز ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد که رقم میانگین 85/0 به دست آمد. روشها و تکنیکهای آماری مورد استفاده در این تحقیق مشتمل بر روشهای توصیفی و تحلیلی بود که در قالب نرمافزارهای آماری SPSS و 8.LISREL8 انجام شد. با بهره گیری از تکنیک تحلیل عاملی، راهکارهای توانمندسازی تعاونیهای طیور در چهار دسته کلی شامل »اصالح نظامهای حمایتی«، »توانمندسازی مدیران تعاونیها«، »توسعه آموزش و تحقیقات« و »اصالح ساختار تولید و مصرف« دسته بندی شدند که در مجمو ع 56 درصد از تغییرات واریانس متغیرهای مربوط به راهکارهای توانمندسازی تعاونیهای طیور را تبیین نمودند. به منظور بررسی اعتبار سازهای پرسشنامه و برازش الگوی اندازه گیری سازه »راهکارهای توانمند سازی تعاونیهای طیور« دادههای گردآوری شده با استفاده از نرم افزار 8.LISREL8 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت که شاخصهای نیکویی برازش برای سازه »راهکارهای توانمندسازی تعاونیهای طیور« تناسب( RMSEA=0.011, AGFI=0.90, GFI=0.86( کامل الگو با داده های مشاهده شده را تأیید نمودند. بر مبنای یافته های تحقیق، توصیه هایی برای اصالح و تقویت نظامهای حمایتی، مدیریت تعاونی، مدیریت نظام تولید و بازاریابی و بهبود بهره وری ارائه شده است.