چکیده:

  نظام تعاونی روش مناسبی برای ایجاد کسب وکار است. در نتیجه هدف این پژوهش شناسایی و اولویتبندی خطمشیهای توسعۀ کارآفرینی بخش تعاون میباشد. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نوع توصیفی-پیمایشی است. جامعۀ آماری پژوهش مدیران، ادارة تعاون و اعضای هیأت علمی دانشکدة مدیریت و اقتصاد دانشگاه سیستان و بلوچستان بودندکه سرشماری شدند. ابزار پژوهش دو پرسشنامۀ محققساخته بود. ابتدا پرسشنامهای با طیف 5 گزینهای لیکرت تهیه و روایی و پایایی آن تأئید شد. تعداد 30 پرسشنامه توزیع و پس از جمعآوری به کمک نرمافزار اسمارت پی ال اس شاخصهایی که بار عاملی بیشتری داشتند انتخاب و پرسشنامۀ ارجحیت بندی با معیارهای منتخب تهیه شد. این پرسشنامه 3 معیار، 8 زیرمعیار و 42 گزینه داشت. روایی پرسشنامه تأئید شد. نرخ ناسازگاری کلیۀ شاخصها نیز کمتر از 1/0 بهدست آمد. سپس این پرسشنامه مجدد بین اعضای نمونه توزیع و دادههای بهدست آمده با روش AHP و نرمافزار سوپردسیژن تجزیه وتحلیل شد. نتایج تحقیق نشان داد خط مشیهای حوزة بسترسازی با وزن 70/0 در رتبۀ نخست، حوزة هدایت و عملیاتی با وزن 20/0 در رتبۀ دوم و حوزة تثبیت و نهادینه سازی با وزن 08/0 در رتبۀ سوم قرار دارد. مهمترین زیرمعیارهای حوزة بسترسازی و نهادینه سازی، خط مشیهای آموزش و مهارت با وزنهای 73/0 و 69/0 و در حوزة عملیاتی، خط مشیهای حوزة انگیزش با وزن 80/0 است؛ بنابراین به خط مشیگذاران توصیه میشود بیشترین توجه آنها به بسترسازی معطوف شود.