به عنوان یک کارشناس تعاون و تامین مالی خرد از طریق تعاونی با بیش از 25 سال سابقه فعالیت و تحقیق گسترده در انواع تحلیل های مالی و اقتصادی شرکت های تجاری و تعاونی در  دنیا به موضوعی به نام مازاد برگشتی(residual return) در تحلیل اقتصادی تعاونی ها برخورد نمودم.

یادداشت* محمدرضا رضائی نژاد

مدیرعامل اتحادیه دانش بنیان و تخصصی پیشگامان

به عنوان یک کارشناس تعاون و تامین مالی خرد از طریق تعاونی با بیش از ۲۵ سال سابقه فعالیت و تحقیق گسترده در انواع تحلیل های مالی و اقتصادی شرکت های تجاری و تعاونی در  دنیا به موضوعی به نام مازاد برگشتی(residual return) در تحلیل اقتصادی تعاونی ها برخورد نمودم.

به دلیل آنکه در تعاونی ها، تامین سرمایه پایه از طریق سهامدار انجام می گیرد، دارایی های خریداری شده بدون هزینه تامین سرمایه می باشد. در کشورهای توسعه یافته چون تورم متوسط بلند مدت حدود ۲.۵درصد است در فاصله زمانی ۳۵ سال در صورتی که دارایی مانده، فروخته یا تجدید ارزیابی گردد، حداقل ۲.۵ برابر سرمایه پایه اولیه ارزش روز دارد و این ارزش دارایی متعلق به سهامداران نهایی می باشد.

در ایران به علت تورم بلند مدت با میانگین ۲۵ درصد این ارزش با فرمول (۱.۲۵) به توان ۳۵ ، حداقل ۲۴۶۵ برابر است که مازاد برگشتی قابل توجه و انفجاری است.

مشکل اصلی اینجا ایجاد میشود که اختلاف بین تورم دارایی و تورم هزینه تامین سرمایه از طریق بانک( حداکثر ۱۸ درصد ) باعث می شود یک نوآوری جدیدی اتفاق بیافتد به نام مانده مازاد برگشتی